روش ساخت کربن سیاه کوره

کربن سیاه از احتراق ناقص یا تجزیه در اثر حرارت گاز طبیعی یا روغن هیدروکربن با آروماتیک بالا در یک راکتور تولید می شود. تفاوت قابل توجه بین مشکی کوره و مشکی شیار و مشکی حرارتی در این است که درجه همجوشی یا ادغام ذرات آن را می توان با توجه به کاربردهای مختلف تنظیم کرد. بنابراین، سیاه کوره با محدوده اندازه ذرات یکسان به چندین نوع مشتق با ساختارهای مختلف تقسیم می شود. علاوه بر این، میزان اکسیژن سیاه کوره معمولاً کمتر از رنگ سیاه شیار (کمتر از 1 درصد) است و سطح خنثی یا قلیایی ضعیف است. تولید سیاه کوره با احتراق سوخت در راکتور برای تامین گرمای مورد نیاز برای ترک خوردگی مواد اولیه مشخص می شود. فرآیندهای احتراق و ترک به طور همزمان رخ می دهد. با توجه به اشکال مختلف مواد اولیه مورد استفاده، تولید سیاه کوره را می توان به دو نوع تقسیم کرد: روش کوره گازی و روش کوره نفت. ماده اولیه و سوخت مورد استفاده در روش کوره گازی هر دو گاز طبیعی هستند. سوخت روش کوره نفت می تواند گاز طبیعی، گاز کوره کک یا هیدروکربن مایع باشد و ماده اولیه آن روغن معطر بالا مانند تار اتیلن و روغن آنتراسن است. در فرآیند تولید سیاه کوره، راکتور تجهیزات اصلی است. تولید انواع سیاه کوره ای مستلزم استفاده از راکتورهایی با اندازه های ساختاری متفاوت است. هوا و سوخت در کوره واکنش سوزانده می شوند، مواد خام اتمیزه می شوند و به شعله در حال سوختن پاشیده می شوند و کربن سیاه در اثر حرارت بالا تولید می شود. کربن سیاه در گاز باقیمانده احتراق معلق است تا گاز دودکش را تشکیل دهد. پس از خاموش شدن گاز دودکش، برای خنک شدن بیشتر به پیش گرمکن هوا و پیش گرمکن روغن فرستاده می شود و در نهایت به فیلتر کیسه ای فرستاده می شود. کربن سیاه جدا شده برای دانه بندی به گرانولاتور فرستاده می شود و سپس در خشک کن خشک می شود.